Âşık Veysel'in hayatı ve yaşadığı coğrafya ve tarihsel süreci çok yönlü ele alan Cengiz YILDIRIM, Veysel'i Veysel yapan koşulları, yani yoksulluğunu, çiçek hastalığını, eşinin kendisini terk etmesini, Halkevlerini, Köy Enstitüleri'ni Cumhuriyetin toplumsal önemine vurgu yaparak yazmış.
Titizlikle hazırlandığı hissedilen bu eserde, görüyoruz ki; Veysel adı acıdır, ıstıraptır, dirençtir, her ''şeye rağmen'' olmaktır.
Gözleri görmeyen Aşık Veysel'in, saza ''şeytan'' dendiği bir dönemde köy köy, kasaba kasaba dolaştığı, Cumhuriyet'in hedefleri doğrultusunda ödün vermediği görülmektedir.
Aşık Veysel, bu topraklarda, kollektif kimliklerin varlıklarını ve farklılıklarını, çok kimlikli, çok kültürlü yapısını kıymetli bulmuş, şiirlerinde, birliği, kardeşliği, çalışkanlığı, güzel ahlakı ve doğruluğu işlemiş, halk ve aydınlar arasında iki yönlü bir köprü vazifesi görmüştür. bu yönüyle Aşık Veysel, yerellikten çıkmış ulusal, hatta evrensel bir kimlik kazanmıştır.
Aşık Veysel her ne söylemişse ''mutlaka canından koptuğu gibi'' söylemiştir. Aşık Veysel'in anılarını, kendisiyle yapılan röportajları, başkalarının kendisi için söylediği sözleri, hakkında yazılan kitapları, makaleleri,filmleri, Cengiz YILDIRIM bu eserinde toplu hale getirmiş, bizlere ''titiz bir edip'' olarak sunmuş görünüyor.
Aydın Şimşek
Gece Kitaplığı Genel Yayın Yönetmeni
