“Homeros’tan Yaşar Kemal’e Özlü Sözler ve Yaşam Öyküleri” adlı kitabımı çalışırken; Tasavvuf ve Tekke edebiyatı gibi birbirine girmiş, birbirini etkilemiş, geliştirmiş, karışıp kaynaşmış; Bâtıni-Alevi inancını oluşturan, Tasavvuf ve Tekke edebiyatında öne çıkmış; düşüncelerini “Varlık Birliği” ekseninde yaymış şahsiyetleri  ayrı bir kitapta toplamayı düşünmüştüm. Gece Kitaplığı’nın böyle bir çalışma yapmamı istemesi üzerine çalışmayı başlattım.

“Varlık Birliği” eksenli Tasavvuf Edebiyatı, Antik Yunan filozofları Plotinos ve Proklos’la başlayan Platon tarafından ele alınarak İslam ve Yahudi düşüncesi üzerinde etkili olan Yeni-Platonculuk adını taşıyan sistem IX. yüzyılın ortalarında Beyazd-ı Bestami’yle İran’da vücut bulmuş (hayata geçirilmiş) ve Cüneyd-i Bağdadi, Hallac-ı Mansur, Hasan Sabbah, Feridüddin Attar, Şıhabuddin Sühreverdi, Muhyiddin Arabî, Şems-i Tebrizi, Mevlana Celaleddin Rumi, Sadreddin Konevi, Fazlullah Hurufi, Şeyh Bedrettin, Seyyit İmadeddin Nesimi gibi veli ve düşünürlerle İslam coğrafyasında varlığını devam ettirmiştir.  

Tasavvuf Edebiyatı, “Enal Hak” diyen Hallac-ı Mansur, Fazlullah Hurifi ve Seyyit İmadeddin Nesimi’yle “Varlık Birliği” düşüncesi daha sonraki yüzyıllarda geniş kitleler üzerinde, özellikle Alevi-Bektaşiler üzerinde yüzyıllar boyu etkisini sürdürmüştür.